تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۰۶:۰۹
کد مطلب : ۱۰۶۸
جالب است ۶
گفتگویی صریح و اختصاصی استاد جعفریان با رئیس بخش سیاست خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان

علی‌میثم نظری: جهان دریافته است که طالبان لیاقت دولت‌داری را ندارد

علی‌میثم نظری: جهان دریافته است که طالبان لیاقت دولت‌داری را ندارد
خبرگزاری صدای افغانستان[پنجشیر نیوز] گفتگوی اختصاصی علی‌میثم نظری‌، مسؤول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان را که در برنامه زنده با استاد محمدحسین‌ جعفریان برگزار شده‌ بود، نقل می‌کند. در این گفتگو، در رابطه به تحولات اخیر در افغانستان و پیرامون آن، بحث‌های مفصل صورت گرفته. آخرین جزئیات از جبهات جنگ در شمال شرق کشور از جمله پنجشیر، بغلان، تخار، پروان، بدخشان و... و در عین‌حال جایگاه جبهه مقاومت ملی افغانستان در سطح تعاملات جهانی نیز به پرسش و پاسخ گرفته‌ شده‌است. همچنان چگونگی برگزاری و سطح تصمیم‌گیری شورای عالی مقاومت نیز به بررسی گرفته شده‌است، اینکه شورای عالی مقاومت ملی چه تفاوتی با لویه جرگه دارد؟

■ محمدحسین‌ جعفریان:
جناب آقای نظری بسیار زیاد خوش آمدید به گفتگوی امشب ما...

■■ علی‌میثم ‌نظری:
بسم الله الرحمن الرحیم، باسلام و درود خدمت شما جناب آقای‌ جعفریان گرامی و همه بینندگان برنامه وزین شما، یک‌بار دیگر خرسندم که با شما و در خدمت شما هستم.

■ محمدحسین‌ جعفریان:
آقای نظری؛ با توجه به ارتباط شما با خطوط‌ مقدم جبهه مقاومت، آیا از خبر تازه‌ای دارید؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
بله تا چند ساعت قبل با کمیته نظامی در ارتباط بودم. جنگ جریان داشته‌است. و خوشبختانه هرگاه دشمن تروریست بر قرارگاه‌هایی که می‌خواهند عملیاتی انجام دهند، نیروهای شجاع جبهه‌‌ی مقاومت‌ملی توانسته‌اند به دشمن کمین بزنند. و دشمن در چند شب گذشته در نقاط مختلف، آسیب‌ها و تلفات بیشتری داشته‌است. و خوشبختانه آسیب چشم‌گیری به نیروهای ما نرسیده‌است. متأسفانه در کنار این خبرها چیزی که در پنجشیر اتفاق می‌افتد این است که این دشمن ظالم که به هیچ اصل اسلامی و انسانی و تمدنی پایبند نیست، امروز چون توان مقابله با نیروهای جبهه‌ی ‌مقاومت‌ملی را ندارد، به مردم بی‌گناه و غیرمسلح و مردمی که پیوند سازمانی با جبهه‌‌ی مقاومت‌ملی ندارند را مورد هجوم قرار می‌دهند. شوربختانه در نقاط مختلف پنجشیر، اندرآب، خوست و فرنگ ونقاط دیگر افغانستان، دشمنان مزدور و تروریست، مردم بی‌گناه افغانستان را قتل‌عام می‌کنند و با کوچ‌های اجباری آن‌ها را از خانه‌های اجدادی‌شان اخراج می‌کنند و جنگ تمام‌عیاری را دنبال می‌کنند. امروز یک‌بار دیگر شاهد فجایعی مانند گذشته که آنها اکثر کشور را در دست داشتند، هستیم. امروز هم شاهد تکرار این اتفاقات در پنجشیر، خوست و فرنگ و مناطق دیگر هستیم. آن‌ها فکر می‌کنند که با این نسل‌کشی و فجایعی که به راه انداخته‌اند می‌توانند امید جبهه را شکست دهند و پیروز میدان شوند، اما تاریخ افغانستان نشان داده که هر بار چنین گروه‌های ظالمی که عملکرد آن‌ها بر اساس قساوت و ظلم و ستم بوده، می‌خواستند به مردم حکومت کنند، سرنوشتشان چیزی جز شکست و فروپاشی و ذلّت نبوده‌است. امروز هم نیروهای جبهه‌مقاومت‌ملی مصمم هستند و اراده‌ی قوی دارند. هر روزی‌که این جنایات از سمت دشمن صورت می‌گیرد اراده‌های شان قوی‌تر می‌شود و صفوفشان گسترده‌تر می‌گردد و این مقاومت را ادامه دهند تا پیروزی کامل کشور.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
در ماه‌های اخیر شاهد هستیم جدا از نام جبهه‌‌ی مقاومت‌ملی، نام مجموعه‌ها و جبهه‌های دیگری هم شنیده شده‌است که صحبت از مقاومت می‌کنند. چه تعدادی از این مجموعه‌ها واقعی هستند؟ و در مورد نسبت آن‌ها با جبهه‌مقاومت‌ملی توضیح دهید.

■■ علی‌میثم‌ نظری:
همان‌طوری که شما گفتید در یکی دو ماه گذشته جبهه‌ها و سازمان‌های جدیدی به وجود آمده‌اند و می‌خواهند به مسیر مقاومت بپیوندند. این مسیر مقاومت که در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ با تصمیم یک شخصیّت، در زمانی‌که همه امید خود را ازدست‌داده بودند و در حال رفتن به تبعید و فرار از کشور بودند ایجاد شد. تصمیم یک شخص در فرودگاه‌کابل، یک مسیر جدید و یک روایت جدید را ایجاد کرد که همین مقاومت امروز است. مقاومت برای نجات و آزادی کشور.
من نمی‌گویم در ۱۵ آگوست فقط «آمر صاحب‌ احمد مسعود» نقش داشت، زیرا پس‌از این تصمیم، دیگران هم در همان تاریخ جمع شدند و جبهه‌مقاومت‌ملی را تشکیل‌دادند، امّا من و دیگر دوستان شاهد هستیم که اگر این تصمیم در آن تاریخ توسط ایشان گرفته نمی‌شد، ما امروز روایت و مسیر مقاومت برای نجات کشور را نمی‌داشتیم و این زمینه‌ای که فراهم‌شده که هر شهروند افغانستان برای آزادی و نجات کشور خود و برای صلح و عدالت و برای استقلال مبارزه کند، این «فرصت» وجود نمی‌داشت.
امّا پیام رهبر جبهه‌مقاومت‌ملی آمرصاحب‌ احمدمسعود و موقف رسمی جبهه‌مقاومت این است که ما از هر گروه که به این مسیر می‌پیوندد و در واقع از روایت مقاومت حمایت می‌کند استقبال می‌کنیم. حتی اگر مستقل باشند و همکاری و هماهنگی وجود نداشته‌باشد. همانطورکه در ماه اول مقاومت، رهبرجبهه‌مقاومت در پیامی مردم افغانستان را برای پیوستن به مقاومت دعوت کردند، برای قیام عمومی بر علیه مظالمی که صورت می‌گیرد و بی‌عدالتی‌هایی که در کشور بیداد می‌کند و این گروه مزدوری که کشور ما را به گروگان گرفته‌اند و استقلال ما را قربانی
منافع یک کشور دیگر کرده‌اند. این وظیفه هر شهروند افغانستانی می‌باشد. امروز با شرایطی که در داخل افغانستان وجود دارد، هنوز هم جبهه‌مقاومت‌ملّی، مقاومت را انجام می‌دهد.
امّا تابه‌حال اگرچه ما استقبال می‌کنیم و حاضر به همکاری و هماهنگی هستیم و حتی همین لحظه در حال رایزنی و مشورت و مذاکره با گروه‌های مختلف سیاسی و احزاب مختلف سیاسی و جبهات مختلف هستیم، امّا در این جنگی که علی‌الخصوص در شمال شرق افغانستان جریان دارد، تنها جبهه‌ی ‌مقاومت‌ملی حضور نظامی دارد. در این منطقه مناطق تنها قرارگاه‌های جبهه‌ی مقاومت‌ملی را داریم و تا این لحظه کسی اقدام به ساخت قرارگاه نداشته‌است. نمی‌دانیم این نیروها در کجا قرار دارند و تحت رهبری چه کسانی هستند، امّا بازهم ما از همه استقبال می‌کنیم. آغوش ما برای همکاری و هماهنگی و ایجاد چتر بزرگی که کشور خود را نجات دهیم و صلح دایمی را در این کشور بیاوریم، باز است. مهم‌تر از همه‌چیز همان‌طوری که در صحبت قبلی‌ام در کشور کانادا عنوان کردم مهم‌ترین هدف این مقاومت برقراری «عدالت» است.
متأسفانه دلیلی که ما شاهد دور باطل در افغانستان هستیم و هر بار که صلح و آزادی در کشور حاکم می‌شود، دوباره این مظالم و به دوره‌های تاریک بازمی‌گردیم به دلیل عدم برقراری عدالت است.
در بیست سال گذشته اگرچه مردم‌سالاری و آزادی وجود داشت اما چیزی که ایجاد نشده و این وضعیت را ایجاد کرده بی‌عدالتی بوده‌است.
جبهه‌ی ‌مقاومت‌ملی از هر حرکت، هر جریان و هر جبهه‌ای که برای این هدف، یعنی آزادی، استقلال و برقراری عدالت در کشور مبارزه کند، استقبال می‌کند و ما حاضر هستیم هر همکاری و هماهنگی را داشته باشیم.

‌■محمدحسین‌ جعفریان:
اخیراً طالبان ویدیویی منتشر کرده‌اند، مبنی‌بر تسلیم شدن جمع قابل‌توجهی از اعضاء جبهه‌مقاومت. آیا این‌موضوع صحت دارد؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
خیر؛ من در این مورد پیامی هم به نشر رساندم. آنها متأسفانه در بیست سال گذشته از این‌گونه کارها زیاد انجام داده‌اند. ماشین تبلیغاتی طالبان که برای خود ایجاد کرده‌اند براساس کذب است.
این یکی از دروغ‌های دیگرشان هست. آن‌ها مردم ملکی را جمع کرده‌اند و به شکل یک فیلم، جهت مغشوش ساختن و انحراف اذهان عمومی و می‌خواهند نشان دهند که مقاومت گران به آن‌ها تسلیم شده‌اند. خیر؛ تابه‌حال حتی یک مقاومت‌گر به این گروه تروریست و مزدور تسلیم نشده‌است. این‌ها مردم ملکی[غیرنظامی] هستند که از آن‌ها به دلیل قساوت، به هر شکلی که می‌خواهند استفاده می‌کنند.
متأسفانه وضعیت مردم افغانستان همین‌قدر فلاکت‌بار است و گروهی آمدند که به آن‌ها خدمت نمی‌کنند نه‌تنها به آن‌ها خدمت نمی‌کنند بلکه هر روز وضعیت‌شان را بدتر می‌سازند و حقوق آن‌ها را از آن‌ها می‌گیرند. آنها را از بسیاری موارد در زندگی محروم می‌کنند. این ویدئو یکی از آن نمونه‌ها است. این ویدیو جز تبلیغات چیز دیگری نیست و مربوط به یک قریه می‌شود. ما یک جنگ متعارف و جبهه‌ای نداریم که در یک جبهه، چند صدنفر را مشغول نبرد داشته‌باشیم، که حالا همگی افرادمان به طالب تسلیم‌شده باشد.
این‌ها برای ساختن دروغ‌هایشان حتی به‌دنبال منطق باورپذیری هم نیستند.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
آیاجبهه‌مقاومت برنامه‌ای در جهت برداشتن فشار از روی دوش جبهه‌های پنجشیر و اندرآب دارد؟ زیرا اگر این وضعیت ادامه پیدا کند طالب همه قوای شان را روی این دو درّه متمرکز خواهندکرد و در ادامه، کار سخت خواهد شد.

■■ علی‌میثم‌ نظری:
دقیقاً! ما برای هر مشکلی، راهبردی ‌داریم. ولی من جزو کمیته نظامی نیستم و در مورد راهبرد نظامی نمی‌توانم اظهارنظری داشته‌باشم. امّا نیروهای ما که در پایگاه‌ها وجود دارند از طریق فرماندهان می‌توانند اطلاعات بیشتری کسب کنند. فعلا راهبردی در کمیته‌نظامی، در قسمت جنگ وجود دارد که به این مسأله رسیدگی خواهدشد و نتیجه را در هفته‌های آینده مشاهده خواهید کرد.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
در خبرها آمده که قرار بوده آمرصاحب‌ مسعود با جمعی از چهره‌های شناخته‌شده سیاسیِ افغانستان در اتریش جمع شوند و جلسه‌ای داشته باشند، آیا چنین‌قراری وجود داشته و اگر بوده چرا لغو شد؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
این خبری که به نشر رسیده خبر درستی نبوده‌ است. این‌هم جزو ماشین تبلیغات طالبان بوده. در این لحظه چیزی که من می‌توانم به مردم، طرفداران جبهه‌مقاومت و دوستداران آزادی بگویم این است که ما بر سر ایجاد یک اجماع بزرگ‌تر درحال رایزنی هستیم. نمایندگان جبهه‌ی مقاومت ملی به بعضی از مکان‌ها سفر کرده‌اند. آنها با بزرگان و نخبه‌ها و احزاب و جریان‌های سیاسی مختلف درحال رایزنی هستند، برای ایجاد یک اجماع بزرگ‌تر برای نجات‌کشور و برقراری‌صلح و گسترش‌ مقاومت در سراسر کشور. این تلاش‌ها درحال‌انجام‌است. بعد از ایجاد نتیجه، یک کنفرانس مجازی یا حضوری برگزار خواهد شد.امّا مطلب به نشر رسیده واقعیت نداشت.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
بحث بعدی رسانه است. متأسفانه در اخباری که در رسانه‌های ایرانی منتشر می‌شود، عموماً از کشتار، جنایات، آدم‌کشی و مسلح کردن افراد توسط طالبان و یا حمله طالبان به کنسولگری ایران و غیره خبر درستی منتشر نمی‌شود، دوسه روز پیش هم خبری در مورد توافق طالبان و احمدمسعود برای رسیدن به صلح و استفاده نکردن از گزینه نظامی منتشرشد.
متن خبر مربوط به خبرگزاری ایرنا است. ۲۱ اردیبهشت هزار و چهارصد و یک، تیتر خبر: «توافق طالبان و مسعود برای استفاده نکردن از گزینه نظامی تا نشست بعدی.» این خبری است که بیشتر از ده سایت در ایران تیتر کردند.
می‌دانیم که این خبر مربوط به ۸ ماه قبل است.
وقتی‌که پنجشیر در محاصره بود و جبهه‌مقاومت در آن زمان هیئتی به رهبری آقای ایزدیار برای مذاکره با طالبان فرستادند. انتشار چنین خبرهایی باعث دلسردی افراد مقاومت‌گر در سنگرها می‌شود، ولی انگیزه نشر چنین اخباری را نمی‌دانیم. آقای نظری شما می‌فهمید چرا این‌کار را می‌کنند؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
خواهش ما از رسانه‌های جمعی این است؛ زمانی‌که می‌خواهند خبری مربوط به مقاومت را به نشر برسانند با مسئولان جبهه‌ی ‌مقاومت تماس بگیرند. این موضوع در تهیه خبر یک اصل است.
همین حالا خبرگزاری‌ها و روزنامه‌هایی وجود دارد که وقتی می‌خواهند خبری در مورد وضعیت افغانستان، علی‌الخصوص جبهه‌مقاومت به‌نشر برسانند یک‌بارهم به مسئولان جبهه‌مقاومت، مخصوصاً بنده تماس می‌گیرند که آیا خبر را تأیید می‌کنید یا خیر؟ متأسفانه تابه‌حال از خبرگزاری‌های جمهوری اسلامی ایران هیچ نوع تماسی نداشته‌ایم. خواهش من این است که قبل‌از نشر چنین اخباری یک‌بار با ما تماس بگیرند که صحّت خبر تایید یا تکذیب شود.
این خبر مربوط به ۶ ماه قبل است که هیاتی از اعضای جبهه مقاومت مثل آقای ایزدیار و آقای منصور به پای مذاکره رفتند و آن مذاکرات نتیجه‌ای در برنداشت. امّا فعلاً ما هیچ گفت‌وگویی نداشته‌ایم.
و اگر کسی با ما تماس می‌گرفت ما این خبر را تکذیب می‌کردیم به‌نظر من خبرنگاران باید در این مسائل توجه بیشتری داشته باشند و این را بدانند که هر خبر و شایعه‌ای که به آن‌ها می‌رسد درواقع خبر نیست و شما، آقای‌ جعفریان بیشتر از من در این زمینه تجربه دارید و می‌دانیم که این موضوع اعتبار رسانه را کم می‌کند. یکی از راهکارها تماس با آن منبع می‌باشد که در این‌مورد، منبع جبهه‌مقاومت است که در مورد صحّت خبر پرسش‌شود.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
اگر جبهه‌ی مقاومت‌ملی به سمت تلاش برای تشکیل یک «دولت‌درسایه» یا «دولت‌درتبعید» می‌رفت، قطعاً بسیاری از کشورها اگر می‌خواستند کمکی در جهت مالی، دیپلماتیک و نظامی داشته باشند، لااقل یک آدرس رسمی داشتند‌. به‌نظر می‌رسد تجمیع سران سیاسی‌افغانستان دور هم، مشکلاتی‌دارد، چرا؟ آیا بحث سهم طلبی‌های سابق است؟ چرانمی‌توانید به یک دولت در تبعید برسید؟ چرا این مجموعه‌ها به یک اتفاق‌نظر نمی‌رسند؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
این‌موضوع دلایل گوناگونی دارد بعضی از دلایل را در اینجا می‌توانم توضیح‌دهم.
متأسفانه بعد از ساقط شدن دولت و فروپاشی نظم سیاسی در افغانستان همه نیروهای‌سیاسی پراکنده‌شدند درواقع همه مردم، از همه اقشار شوکه شدند و وضعیت مناسبی برای رسیدن به یک اجماع برای آینده کشور وجود نداشت.
جبهه به‌تنهایی این کار را انجام نداد زیرا ما مخالف یکه‌تازی هستیم و دقیقاً از دلایلی که ما با طالبان مشکل داریم همین تفکر یکه‌تازی آن‌هاست. اگر ما این‌کار را انجام می‌دادیم، روایت ضعیف‌تری می‌داشتیم. جبهه به این نظر رسیده‌است که باید به چنین نقطه‌ای برسیم، اما بر اساس یک‌اجماع به‌وجودآمده و موافقت بین جریان‌های سیاسی و تمام اقشار و اقوام و مذاهب کشور، تا بعد ما بتوانیم یک اداره یا حکومت یا دولت یا هر شکلی را اعلام کنیم. به‌همین دلیل ما رایزنی‌هایی را انجام داده‌ایم.
مرحله اول، رسیدن به اجماع است، قدم بعدی فکر کردن و آمادگی برای مسائل مطرح‌شده توسط شماست. به‌هرحال نمی‌شود که افغانستان تا ابد بدون دولت و حکومت‌باشد. باید حکومت و دولتی به وجود بیاید که توانایی نمایندگی مردم افغانستان را داشته‌باشد.
دولتی که چه در داخل افغانستان باشد و چه خارج از آن، امّا یک دولتی باشد که بتواند این ادعا را داشته‌باشد که به‌نمایندگی از کل مردم افغانستان و اراده آنها است. فعلاً این افرادی که کشور را در گرو خود گرفته‌اند نمی‌توانند نماینده مردم‌افغانستان باشند. این‌موضوع را در هشت ماه اخیر مشاهده کرده‌ایم و شاهد بوده‌ایم که اینها کوچک‌ترین خدمتی به مردم افغانستان نکرده‌اند و هیچ‌کدام از اعمالشان بر اساس منافع مردم افغانستان و اولیای کشور نیست.
چگونه می‌توانند خود را نمایندگان این کشور و دولت این کشور به حساب بیاورند؟ مردم‌افغانستان و منطقه و جامعه‌جهانی هم این مسئله را درک کرده‌اند. این‌ها نیامده‌اند که خادم مردم افغانستان باشند.
زمانش مشخص نیست که ما به این مرحله برسیم که یک دولت یا حکومتی که بتواند خود را نماینده مردم بداند و منطقه و جهان آن را به رسمیت بشناسند ایجاد کنیم، امّا این چیزی است که مورد نیازاست و جبهه‌مقاومت به این مسئله باور دارد، امّا مسئله همان اجماع‌است که متأسفانه در هشت ماه گذشته یک اجماع سیاسی و نظامی وجود نداشته‌است. اما در این لحظه جبهه‌مقاومت از لحاظ سیاسی تمام تلاش خود را انجام‌می‌دهد تا به این اجماع برسیم که در آینده‌نزدیک ان‌شاءالله شاهد آن خواهیدبود. یک مسئله دیگر هم این است که ما جلسات خود را برای ایجاد «شورای‌عالی‌مقاومت‌ملّی» آغاز کرده‌ایم که در واقع، این شورا درداخل ساختار جبهه‌مقاومت‌ملی است. این شورا از اجماعِ‌سیاسی و نظامی که می‌خواهیم با گروه‌های خارج از جبهه ایجاد کنیم، جداست.
در داخل جبهه‌مقاومت‌ملی هم ما یک شورای بزرگ و شورای‌عالی را ایجاد می‌کنیم که متشکل از اقوام و مذاهب مختلف افغانستان است، که خودِ جبهه‌مقاومت‌ملّی بتواند ادعای مشروعی داشته باشد که از تمام مردم افغانستان نمایندگی می‌کند. این شورا صلاحیّت‌های زیادی خواهد داشت، حتی صلاحیّت تصمیم‌گیری خواهدداشت. جلسات مقدماتی این شورا در حال برگزاری است‌. بعضی از جلسات مشورتی این شورا نیز آغاز شده و در هفته‌های آینده هم ادامه پیدا می‌کند تا ما این شورای‌عالی را به وجودبیاوریم.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
منشور
جبهه مقاومت ملی چیست؟ آیا جهت تهیه منشور جبهه‌ مقاومت در انتظار تشکیل شورای‌عالی‌مقاومت هستید؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
منشور نوشته شده و آمده‌است، امّا برای این‌که مشروعیت بیشتری پیدا کند که همه مردم افغانستان خود را جزو این برنامه و منشور ببینند، نیاز است شورای‌ عالی‌ مقاومت تشکیل شود تا نمایندگان همه ولایات و مردم را درخود دارد. به‌همین دلیل در قسمت تصویب منشور تعلل کرده‌ایم. تا زمان ایجاد این شورا بهتر است کار بر روی منشور مقاومت متوقف‌ شود. با تشکیل اولین جلسه، تصویب آن جزو اولویت‌های شورا خواهدبود.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
از لحاظ زمانی چه پیش‌بینی دارید؟ تاچه سقف زمانی‌ ممکن است تشکیل این شورا طول بکشد؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
کوشش ما بر این است که هرچه زودتر این شورا ایجاد شود. ما توانسته‌ایم چند جلسه مشورتی خود را آغاز کنیم. ولی نیاز به مشورت بیشتر در جهت گرد هم آوردن اقشار و اقوام مختلف مردم و بیشتر، مردمی که تا به‌ حال صحبت‌هایشان شنیده نشده‌است، هستیم. باید نظرات آن‌ها را هم بشنویم و جمع‌آوری کنیم تا بتوانیم به تصمیم واحدی برسیم. متأسفانه با عملیات و جنگ‌های هفته گذشته کمی کار جلسات مشورتی به تاخیر افتاده اما از هفته آینده این جلسات مجدداً آغاز می‌شود و ما امیدوار هستیم تا آخر این ماه یا ماه آینده بتوانیم اولین جلسه شورای‌عالی‌ مقاومت‌ ملی را برگزار کنیم.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
ترکیب شورای‌عالی مقاومت چگونه خواهد بود؟

■■ ‌علی‌میثم‌ نظری:
همانگونه که قبلاً به عرض رساندم، این شورا متشکل از همه مردم افغانستان است. ما معیارهای مشخصی داریم. آن‌ها تعیین‌شده هستند و این جلسات مشورتی جهت غنی‌سازی این معیارها است. چند معیار مشخص وجود دارد از جمله حضور نمایندگان همه ولایت‌های کشور، نمایندگان همه اقوام کشور، نمایندگان همه مذاهب کشور، نمایندگان همه اقشار، طیف‌ها و اصناف کشور، که ما بتوانیم ادعای ملّی بودن و همه شمول بودن و فراگیر بودن را داشته‌باشیم.امّا بعضی از معیارها هستند که بر سر آن‌ها بحث و گفتگو در جریان‌است و براساس همین معیارها اعضاء انتخاب می‌شوند.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
آیا شورای‌عالی‌مقاومت چیزی شبیه لویی‌جرگه خواهد بود؟

■■ ‌علی‌میثم‌ نظری:
خیر، این یک ساختار داخلی جبهه‌مقاومت‌ملی است، یک ساختاری بزرگ‌تر برای تصمیم‌های بزرگ درون‌ سازمانی. برای بررسی مسایل بزرگ کشور نیاز به اجماع بزرگ‌تری است که جدا از جبهه‌مقاومت‌ملی آن اجماع به وجود می‌آید. باید رایزنی‌ها صورت بگیرد و به تصویب بزرگان کشور برسد.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
مثلا یک مجموعه چند صد نفره با شعباتی که به چند هزارنفر هم برسد، فرضا یک تشکل دانشجویی، آیا می‌تواند موقفی در شورای عالی‌ مقاومت داشته‌باشد؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
این‌جا باید یک شفاف‌سازی را انجام بدهم. هر کسی که عضو شورای‌ عالی جبهه مقاومت می‌شود در واقع عضو جبهه‌ مقاومت‌ ملی هم شناخته‌ می‌شود. چر اکه این جزو تشکیلات جبهه مقاومت ملی هست و جدا از تشکیلات جبهه‌ مقاومت‌ ملی، شورای عالی به وجود نمی‌آید. ولی آن اجماع بزرگ‌تری که قبلاً اشاره کردم، شخصی که عضو آن اجماع است قرار نیست، لزوماً عضو جبهه‌مقاومت‌ملی باشد. یعنی آن اجماع، متشکل از جریان‌های مختلفی است که جبهه‌مقاومت‌ملی ممکن است یکی از جریان‌های آن اجماع بزرگ به حساب می‌آید.
در تشکیلات جبهه‌مقاومت‌ملی کسی که عضو کمیته‌ها و شوراهای مختلف ما است (که یکی از این شوراها، شورای‌عالی‌مقاومت می‌باشد) آن‌وقت به‌عنوان عضو رسمی جبهه‌ مقاومت شناخته‌ می‌شود. این جزو تشکیلات ما است. ما درواقع در ترکیب شورای‌عالی مقاومت ملی هنوز هم رایزنی‌های خود را داریم. شما می‌دانید که هزاران جریان و گروه و احزاب متعدد در کشور وجوددارد. ما باید شناسایی کنیم که چه کسانی در این جا حضور داشته‌باشند. به‌همین دلیل ما مردم را دعوت می‌کنیم تا جلسات مشورتی صورت بگیرند تا بتوانیم فرمول ایده آن را به وجودبیاوریم و بر اساس آن فرمول‌ایده‌آل، شورای‌عالی مقاومت را تشکیل دهیم.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
گویا در سیاست‌گذاری آمریکایی‌ها و کاخ سفید نسبت به جبهه‌ مقاومت، اتفاقاتی درحال رخ دادن است. می‌دانیم آن‌ها اولین و تنها کشوری‌اند که تا اکنون اجازه ایجاد دفتر رسمی به جبهه‌ مقاومت‌ ملی داده‌اند. درحال‌حاضر صداهایی در امریکا شنیده می‌شود مبنی‌بر کمک به جبهه مقاومت، مانند صحبت‌های سناتور لیندسی‌گراهام و آقای‌بولتون. آیا واقعاً تغییری در حال درحال رخ دادن‌است یا این صحبت‌ها فقط در حد کلام است؟ آیا این امکان وجود دارد که حمایت آن‌ها به مرحله عمل برسد؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
جبهه مقاومت ملی، مخصوصاً بخشی که من مسئولیتش را برعهده دارم، که روابط خارجی و دیپلماسی جبهه مقاومت می‌باشد، طی ۸ ماه گذشته تلاش‌های شبانه‌روزی داشته‌اند برای به چالش کشاندن روایت طالبان، در هر جایی و هر کشوری که هست، چه در سطح منطقه و چه در سطح جهان. و ما خدا را شکر، توانسته‌ایم در هر جا که رفته‌ایم طالبان را به چالش‌ بکشیم، واقعیت‌ها را برملا سازیم و از طریق دیپلماسی ذهنیت‌ سازی انجام دهیم. مردم را قانع کنیم که وضعیت افغانستان سیّال است و تصمیم‌گیری عجولانه نداشته باشند. اجازه بدهند که جبهه‌مقاومت‌ملی خود را به اثبات برساند. تاکید کردیم راه‌حل معقولی که برای افغانستان وجوددارد، آن راه‌حلی است که جبهه مقاومت ارایه می‌کند. حالا ما نتیجه آن تلاش‌ها را به‌مرور می‌بینیم. شما نام یکی از سیاستمداران امریکا را بردید که دیروز در یک برنامه تلویزیونی عنوان کرد که کنگره آمریکا از جبهه‌مقاومت‌ملی
حمایت می‌کند.
این یک صحبت اتفاقی نیست و آنها به‌صورت خودجوش و خودسرانه به این ذهنیت نرسیده‌اند. این‌جا تیمی بوده که کار کرده و آن‌ها را متوجه بحران‌ها و واقعیت‌های کشور کرده‌است و نیّات و اهداف طالبان را برملا ساخته و نشان داده که جبهه مقاومت در آینده افغانستان چه می‌تواند انجام بدهد، به‌همین دلیل جبهه‌مقاومت‌ملی، امروز نه‌تنها در آمریکا که در سراسر جهان حمایت می‌شود.
در حال حاضر ما به کسی مراجعه نمی‌کنیم. بلکه این کشورهای مختلف هستند که از ما دعوت می‌کنند، و از ما برنامه‌هایمان را می‌خواهند.
تیم ما در دو سه ماه گذشته به کشورهای مختلف در حال سفر است. ان‌شاءالله شما در آینده نزدیک شاهد اعلام حمایت کشورها و دولت‌های دیگر از جبهه مقاومت خواهیدبود.
در واقع این کشورها اول به این نتیجه رسیده‌اند که طالبان هنوز هم یک گروه تروریستی است و از تروریسم بین‌الملل حمایت می‌کند و وعده‌هایشان مبنی‌بر قطع ارتباط با تروریسم، دروغ بود. آن‌ها خلف وعده کرده‌اند و به قول خود عمل نکرده‌اند. دوم، طالبان گروهی نیستند که ظرفیت ایجاد دولت را داشته باشند.
آن‌ها در ۸ ماه گذشته فرصت داشتند ولی حتی یک نشانهٔ کوچک از طرف آن‌ها مشاهده نشد که آن‌ها دولت‌ساز و دولت‌دار هستند و توانایی حکومت‌داری خوب و ایجاد نهادهای دولتی و حکومت‌داری را دارند. به‌همین لحاظ نمی‌شود این گروه را به رسمیت‌شناخت و گذاشت که آن‌ها یک دولت و حکومتی باشند بر سر افغانستان که امروز جمعیتش به بیش‌از چهل میلیون شهروند می‌رسد.
سوم، این ظلم و ستم و قساوت و مظالم که بر سر مردم آمده خصوصاً بر سر بانوان کشور. طالبان برخلاف اعتقادات دینی و برخلاف ارزش‌های انسانی و درواقع اصول تمدنی عمل می‌کنند.
محروم کردن زنان از تحصیل، از کارکردن‌خارج از منزل، و وضع قوانین بسیار سختگیرانه به بانوان و گرفتنِ تمامی حقوقشان یکی از این مشکلات است. و به‌همین شکل مشکلات بر سر جوانان و اقشار مختلف جامعه و مذاهب مختلف.ما امروز می‌بینیم که بر مردم اهل تشیع امروز چه روزهایی می‌گذرد. این‌ها از یک‌طرف ادعای ایجاد امنیّت و صلح و ثبات را دارند ولی شما مشاهده می‌کنید که امروز نسبت‌به مردم و مردمِ اهلِ‌تشیّع ستم بیشتر شده‌است. امنیت و صلح و ثبات کجاست؟ گزارش‌هایی که به ما می‌رسد، مبنی‌بر اطلاع این‌ها از محل انجام حملات، اما به‌طور عمد از عملیات و حملات جلوگیری نمی‌کنند. این به چه معناست؟
«دشمنی آن‌ها با مردم افغانستان»
«برنامه‌هایشان برای حذف مردم افغانستان» و ... همه به دلیل آگاهی‌رسانی و گزارش‌هایی که ما به دنیا ارائه کردیم، دنیا به این نتیجه رسید حالا وقت آن نیست که آن‌ها را به رسمیّت بشناسند و راهی جز تعامل با جبهه‌مقاومت باقی نمی‌ماند. خدا را شکر همان‌طور که جبهه مقاومت در میدان جنگ درحال گسترش و نیرومندشدن هست، به‌همین شکل در بُعد دیپلماسی و سیاسی و روابط خارجی هم هر روز وضعیت بهتر می‌شود و در آینده شما شاهد گسترش آن خواهیدبود.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان: تاثیر جنگ اوکراین بر جبهه‌مقاومت چه بود؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
جنگ اوکراین به‌صورت مستقیم، تاثیربزرگی بر شرایط افغانستان نداشته‌است. تنها تاثیر آن در طی دو ماه نخستِ‌جنگ، کمتر شدن توجه رسانه‌ای نسبت‌به بحران‌هایی که مردم افغانستان امروز با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بود و پوشش خبری کمتر شده بود. اما دوباره می‌بینیم وضعیت در حال تغییر هست و رسانه‌های بین‌المللی کم‌کم دوباره مسئله افغانستان را تحت پوشش خود قرار می‌دهند و در طی یک هفته گذشته سراسر جهان گزارش‌ها و مقالات ارزشمندی در قسمت عملیات جبهه‌مقاومت، تلفات طالبان تروریست و همچنین فاجعه انسانی و نسل‌کشی و کوچ‌های اجباری که در چند روز گذشت صورت‌گرفته به‌نشر رسیده‌است.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
بعد از شعله‌ور شدن جنگ اوکراین نظر به این‌که مقاومت در تاجیکستان دفتر غیررسمی دارد و تاجیکستان یکی از اقمار مسکو به حساب می‌آید، آیا در اشتیاق مسکو برای ارتباط با جبهه مقاومت تغییری ایجاد شده است؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
بین مقاومت افغانستان و جنگ اوکراین هیچ رابطه‌ای نمی‌بینم و این دو قضیه‌ای جدا از هم هستند. باید آن‌ها را به‌عنوان دو قضیه مستقل بشناسیم. مسئله افغانستان فراتر از رقابت‌های جهانی یا منطقه‌ای می‌باشد اکثر کشورها، طالبان را به‌عنوان یک تهدید می‌شناسند و عناصری که در داخل افغانستان آمده‌اند چه داعشی و چه القاعده به‌عنوان تهدید شناخته می‌شوند. قضایای افغانستان با شرق اروپا متفاوت‌است. به‌هرحال قضایای افغانستان با شرق اروپا متفاوت است. سیاست خارجی و دکترین سیاست‌خارجی جبهه‌مقاومت‌ملی نیز براساس سیاست «عدم‌تعهد» می‌باشد و ما بر اصل بی‌طرفی و عدم تعهد پای‌بند هستیم.
ما در قضایای جهان موقف بی‌طرفانه‌ داریم. ما هیچ طرفی را انتخاب نمی‌کنیم و یکی از علت‌هایی که افغانستان در پنجاه‌سال گذشته قربانی جنگ‌شده و این بی‌ثباتی و این بحران ادامه‌داشته، پرداخت همین هزینه بوده‌است، که یک‌بار متّحد جهان‌شرق شده و بعد از مدتی حامی جهان‌غرب گشته و ما موازنه خود را در سیاست خارجی از دست داده‌ایم.
افغانستان کشوری‌است که آسیب‌پذیری بسیار زیادی‌دارد، چه در سطح منطقه و چه در سطح جهان. ما هرگز نمی‌توانیم کشوری‌باشیم که یک طرف را انتخاب می‌کنیم.
ما کشوری مانند سوئیس می‌توانیم داشته باشیم که در واقع در مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای موقف بی‌طرفانه داشته‌باشیم و هیچ طرفی را قبول نکنیم. درعین‌حال روابط حسنه، تعامل و دیپلماسی با
همه کشورها داشته‌باشیم، بدون این‌که به هیچ کشوری تهدید باشیم. در آینده، زمانی‌که ما افغانستان را آزادساختیم و استقلال خود را به دست‌آوردیم، ما این تعهد را می‌دهیم که افغانستان دیگر هرگز برای هیچ کشور همسایه و جهان و منطقه تهدیدی نخواهد بود و ما رابطه‌ای دوستانه و حسنه با همه خواهیم داشت.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
درمورد شیئی که بین دو پرچم در پشت سر شما قرار دارد پرسیده‌اند، آیا آن منشور کوروش است؟

■■ علی‌میثم‌ نظری:
بله، چیزی که شما می‌بینید استوانه کوروش یا منشور حقوق بشرکوروش است. درواقع کوروش، یک شخصیت‌تمدنی و رهبر تمدن تاریخی ما و شماست.
در متون دینی اسلامی ما همچنان نام ایشان به‌عنوان ذوالقرنین در قرآن شریف ذکر شده‌است. و امروز افتخار بشر است. اولین منشور حقوق‌بشر را ارائه کرد و به نشر رساند و اوّلین حاکم‌جهان بود که یک جامعه همدیگرپذیر، یک‌جامعه براساس تحمل و یک‌جامعه کثرت‌گرا را به وجودآورد، که تمام اقوام و مذاهب توانستند یک همزیستی مسالمت‌آمیز در آن داشته‌باشند.
کورش‌بزرگ یکی از ارزش‌ها و نمادهای تمدنی ماست، اولین منشور حقوق‌بشر جزو تاریخ و تمدن و فرهنگ ماست و به آن افتخار می‌کنیم و همه مردم افغانستان به این واقعیت تاریخی افتخار می‌کنند.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
امروز خبری منتشر شد و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد اتفاقات هولناکی که در پنجشیر و تخار و بغلان رخ‌داده ابراز نظر کرد و عنوان کرد که مستندات صوتی و تصویری جنایات جنگی پنجشیر تخار و بغلان را در دست داریم، حالا که کار به این‌جا رسیده و خودِ سازمان ملل می‌گوید که این مستندات را در اختیار دارد و از طرف دیگر شما می‌بینید که رسانه‌هایی مانند نیویورک‌تایمز آن گزارش عجیب را منتشر می‌کند با عکس و نام و به‌صورت دقیق، آیا اکنون نمی‌شود کار حقوقی علیه طالبان در سطح بین‌المللی انجام داد؟ در دادگاه لاهه کاری کرد و طالبان را به محاکمه کشاند؟

■■ ‌علی‌میثم‌ نظری:
ما فعلا در حال مستندسازی هستیم. این گزارشاتی که در رسانه‌ها دیده‌اید و این توجهی که سازمان‌های بین‌المللی و بعضی کشورها که نظارت می‌کنند، دارند، همه تلاش‌های جبهه‌مقاومت‌ملی بوده و دوستان ما که در بعضی از نهادهای‌ بین‌المللی، سازمان‌های‌بین‌المللی مانند سازمان ملل حضور دارند هم در این قسمت تلاش کردند. ما گزارش‌هایی در قسمت نقض حقوق‌بشر را آماده کردیم و به مراجع و کشورها و رسانه‌های مختلف فرستادیم که امروز می‌بینید که آن‌ها قبول کردند که چنین اتفاقاتی به وقوع پیوسته‌است.
هنوز هم این جریان ادامه دارد ان‌شاءالله به‌زودی پس‌از تکمیل بعضی مستندات ما بر سر مسائل حقوقی بر این‌موضوع اقدام خواهیم‌کرد که باید چنین مسئله‌ای صورت بگیرد و این‌ها پاسخ‌گو باشند و مجازات شوند برای این جنایاتی که انجام داده‌اند. این‌ها جنایات بشری‌است. این‌ها براساس هیچ حکم‌شرعی این عملکرد را انجام نمی‌دهند بر خلاف شریعت اسلام، ارزش‌های‌انسانی و درواقع اصول تمدنی و فرهنگ ما.
این‌ها امروز جنایاتی را مرتکب می‌شوند که باید متوقف‌شود. و یکی از راه‌های آن مراجعه به‌همین سازمان‌های حقوق‌بشری در سراسر جهان می‌باشد.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان:
دفعه قبلی که صحبت کردیم درمورد به رسمیت‌شناخته‌شدن طالبان کمی تردید داشتید، فکرکنم طالبان با این اعمالی که در این مدت انجام داده‌اند دیگر بسیار بعیداست کشوری جرأت کند آن‌ها را به رسمیت بشناسد. آیا حدسم درست‌است؟

■■ ‌علی‌میثم‌ نظری:
یقیناً. حالا خوشبختانه جامعه‌جهانی و کشورهای منطقه به این نتیجه رسیده‌اند که خیلی زوداست تصمیمی در قبال افغانستان بگیرند و خصوصا این گروه تروریستی و مزدور جنایت‌کار به‌هیچ‌وجه نمی‌توانند یک دولت باشند و در واقع یک دولت مشروع برای افغانستان باشند. به‌همین دلیل هیچ دولتی حاضر نیست آن‌ها را به رسمیت‌بشناسد. ما نه‌تنها بعید می‌بینیم، بلکه هیچ فرصتی هم نمی‌بینیم که این‌ها به رسمیت شناخته‌شوند و با این سیاست‌هایی که هرروز اتخاذ می‌کنند هر روز بیشتر جهان و مردم و منطقه را برعلیه خود تحریک می‌کنند. شما مشاهده می‌کنید که از خاک افغانستان در یک‌ماه گذشته به همه همسایه‌ها حمله صورت‌گرفته‌است. حتّی به بزرگترین حامی‌شان، کشور پاکستان چقدر حملات از داخل خاک افغانستان سازماندهی و اجرا می‌شود. حالا نه جمهوری اسلامی افغانستان حضور دارد و نه سازمان اطلاعاتی استخباراتی کشور دیگری آن حملات را انجام دهند. مشخص‌است که از طرف اینها انجام می‌شود، همان‌طور حملاتی که بر سر تاجیکستان ازبکستان و همچنان مشکلات مرزی که بین جمهوری اسلامی ایران و این‌ها وجود دارد. چه‌کسی قبول می‌کند این‌ها را به رسمیت بشناسد؟ این‌ها که در این‌مقطع دیسیپلین از خود نشان نمی‌دهند، پای‌بند موازین بین‌المللی و معیارها نیستند، جهان به این نتیجه رسیده که این‌ها اصلا ظرفیت به رسمیت شناخته شدن را ندارند و سزاوار آن نیستند.

■ ‌محمدحسین‌ جعفریان: ممنون از اینکه در این برنامه حاضر شدید جناب آقای نظری.

■■ علی‌میثم‌ نظری: بازهم از شما و همه بینندگان‌تان، برای حوصله‌مندی‌تان و این‌که به من فرصت‌دادید که صحبت‌های خود را با شما شریک بسازم، سپاس‌گزار هستم. ان‌شاءالله همیشه در خدمت هستم بازهم از همه زحمات‌شما، اطلاع‌رسانی‌تان، آگاهی‌رسانی‌تان و روشنگری‌تان، از طرف جبهه‌مقاومت‌ملی یک سپاس‌ویژه به شما و همکارانتان داریم. سلامت باشید https://panjshirnews.com/vdcg.39qrak9z7pr4a.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

آخرین عناوین