همین حالا که این مقاله‌ی تحلیلی را می‌نگارم، فکر می‌کنم تاریخ متوقف شده و در ایستگاه حوادث ایستاده است. انگار دوباره آن فرمانده اسطوره‌ای و چریک نامدار و آزاده‌ی جهانِ جنگ سرد زنده شده و جهان را دعوت به مبارزه‌ِ مشترک با دشمنِ فرا می‌خواند که تنها دشمنِ مردم افغانستان نبود/نیست و در صورت عدم توجه و پرداختن به اوضاع روبه‌وخامت افغانستان، شعله‌ی آتشِ روشن شده دامن منطقه و جهان را می‌سوزاند و فاجعه‌ی چون سپتامبر سیاه و خونین دیگر به دور از انتظار نیست.
دقیقا امروز تاریخ افغانستان در جای گیرکرده و ایستاده است که بیست‌و‌دو سال قبل در همان‌جا گیرمانده و این کشور به کام بد‌ترین ابر پدیده‌ای به‌نام تروریسم سقوط کرده بود، در چنین حال و اوضاع بس دشوار احمدشاه مسعود و جریان عدالت‌محور سیاسی نظامی‌اش یک تنه در برابر ائتلاف جهانی تروریسم و هم‌اندیشان بد‌سرشت اش مقاومت می‌کرد و در سفرِ تاریخی که به اروپا و بزرگ‌ترین نهاد قانون گذاری دنیا اتحادیه اروپا داشت جهان ار ناحیه خطر تروریسم هشدار داد که این جنگ، تنها جنگ ما نیست و در صورت ساده‌انگاری جهان شاهد حوادث حول‌ناکی خواهد بود و از همه قربانی خواهد گرفت.
اما جهان این حرف‌ها و نگرانی‌ها و هشدار‌های مردِ آزادهِ که وادار به جنگیدن شده بود را نادیده گرفت یا دیرتر به آن پرداخت، زمانِ که نامیمون‌ترین و خشونت بار‌ترین اتقاق قرن رخ‌داد تحولی که کارشناسان جنگ و صلح آن را بزرگ‌ترین رویداد ضد انسانی پس از جنگ دوم جهانی می‌پندارند، حادثه‌ی یازده سپتامبر ۲۰۰۱م رخ‌دادی که هزاران قربانی برجای گذاشت و تنها قدرت هژمونی دنیای پسا جنگ سرد را با پرسش مواجه نمود و جهان را در شوک عظیمی فروبرد.
حالا پس از بیست دو سال افغانستان درست در جای ایستاده و دوباره به کامِ ابر هیولای سقوط کرده که در ۲۰۰۱م بر آن حکم می‌راند و جهان در جایگاه ویژه‌ای تماشاگری نشسته که آن زمان نشسته بود. نمی‌دانم چرا تاریخ دارد تکرار می‌شود و جهان چرا از حوادث تاریخی درس و عبرتی نمی‌گیرد.
صحبت‌های تاریخی احمد مسعود رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان را در پارلمان اروپا دنبال می‌کردم افتادم به یادِ تاریخی‌ترین و آخرین سفرِ احمدشاه مسعود (قهرمان ملی افغانستان) به فرانسه که جهان را از گسترش خطر تروریسم و بنیادگرایی آگاه ساخت و هشدار داد که تروریسم تنها دشمن ما نیست، سفر پرهزینه‌ای که پس از آن فرمانده مسعود در ایستگاه حوادث پیاده شد و جهان تحولی را شاهد بود که نباید اتفاق می‌افتاد.
و پس از بیش از دو دهه، اکنون جوهره و جان‌مایه‌ی صحبت‌های دیروز احمد مسعود این بود که افعانستان به بم ساعتی مبدل شده که در حال انفجار است معنای این ادبیات سیاسی این است که اگر به وضعیت افعانستان پرداخته نشود حادثه‌ی سپتامبرِ دیگرِ در راه است. آنچه را که احمد شاه مسعود بیان کرد و به واقعیت پیوست.
نویسنده: دکتر فردوس
https://panjshirnews.com/vdcj.8etfuqexhsfzu.htmlدقیقا امروز تاریخ افغانستان در جای گیرکرده و ایستاده است که بیست‌و‌دو سال قبل در همان‌جا گیرمانده و این کشور به کام بد‌ترین ابر پدیده‌ای به‌نام تروریسم سقوط کرده بود، در چنین حال و اوضاع بس دشوار احمدشاه مسعود و جریان عدالت‌محور سیاسی نظامی‌اش یک تنه در برابر ائتلاف جهانی تروریسم و هم‌اندیشان بد‌سرشت اش مقاومت می‌کرد و در سفرِ تاریخی که به اروپا و بزرگ‌ترین نهاد قانون گذاری دنیا اتحادیه اروپا داشت جهان ار ناحیه خطر تروریسم هشدار داد که این جنگ، تنها جنگ ما نیست و در صورت ساده‌انگاری جهان شاهد حوادث حول‌ناکی خواهد بود و از همه قربانی خواهد گرفت.
اما جهان این حرف‌ها و نگرانی‌ها و هشدار‌های مردِ آزادهِ که وادار به جنگیدن شده بود را نادیده گرفت یا دیرتر به آن پرداخت، زمانِ که نامیمون‌ترین و خشونت بار‌ترین اتقاق قرن رخ‌داد تحولی که کارشناسان جنگ و صلح آن را بزرگ‌ترین رویداد ضد انسانی پس از جنگ دوم جهانی می‌پندارند، حادثه‌ی یازده سپتامبر ۲۰۰۱م رخ‌دادی که هزاران قربانی برجای گذاشت و تنها قدرت هژمونی دنیای پسا جنگ سرد را با پرسش مواجه نمود و جهان را در شوک عظیمی فروبرد.
حالا پس از بیست دو سال افغانستان درست در جای ایستاده و دوباره به کامِ ابر هیولای سقوط کرده که در ۲۰۰۱م بر آن حکم می‌راند و جهان در جایگاه ویژه‌ای تماشاگری نشسته که آن زمان نشسته بود. نمی‌دانم چرا تاریخ دارد تکرار می‌شود و جهان چرا از حوادث تاریخی درس و عبرتی نمی‌گیرد.
صحبت‌های تاریخی احمد مسعود رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان را در پارلمان اروپا دنبال می‌کردم افتادم به یادِ تاریخی‌ترین و آخرین سفرِ احمدشاه مسعود (قهرمان ملی افغانستان) به فرانسه که جهان را از گسترش خطر تروریسم و بنیادگرایی آگاه ساخت و هشدار داد که تروریسم تنها دشمن ما نیست، سفر پرهزینه‌ای که پس از آن فرمانده مسعود در ایستگاه حوادث پیاده شد و جهان تحولی را شاهد بود که نباید اتفاق می‌افتاد.
و پس از بیش از دو دهه، اکنون جوهره و جان‌مایه‌ی صحبت‌های دیروز احمد مسعود این بود که افعانستان به بم ساعتی مبدل شده که در حال انفجار است معنای این ادبیات سیاسی این است که اگر به وضعیت افعانستان پرداخته نشود حادثه‌ی سپتامبرِ دیگرِ در راه است. آنچه را که احمد شاه مسعود بیان کرد و به واقعیت پیوست.
نویسنده: دکتر فردوس
panjshirnews.com/vdcj.8etfuqexhsfzu.html
