پس از برگزاری همایشی در کابل تحت عنوان «حفظ وحدت ملی و حمایت از نظام اسلامی»، که به‌ظاهر نشانی از حمایت برخی شیعیان وابسته از طالبان بود، واقعیت‌های میدانی خلاف این نمایش تبلیغاتی را نشان می‌دهد. در حالی که طالبان سعی دارد با برگزاری چنین نشست‌هایی مشروعیت خود را نزد اقلیت‌های مذهبی تثبیت کند، گزارش‌ها حاکی از افزایش فشارها بر شیعیان، اجبار برخی شیعیان اثنی‌عشری و اسماعیلی به تغییر مذهب و استمرار ناامنی علیه مراکز شیعی است. آیا این همایش‌ها نشانه‌ای از مشارکت واقعی است یا ابزاری برای سرپوش گذاشتن بر سیاست‌های سرکوب‌گرایانه امارت اسلامی؟
تاریخ انتشار :جمعه ۱۰ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۴۷
کد مطلب : ۳۷۴۹
در روزهای اخیر، همایشی با عنوان «حفظ وحدت ملی و حمایت از نظام اسلامی» در کابل برگزار شد که به گفته برگزارکنندگان، نمایانگر حمایت بخشی منتخب از شیعیان از حاکمیت طالبان بود. این همایش که توسط «کمیسیون عالی شیعیان افغانستان»— نهادی که طالبان پس از تسلط بر کشور ایجاد کرده— سازماندهی شد، با حضور مقامات ارشد امارت اسلامی، از جمله ملا عبدالغنی برادر، برگزار گردید.
اما این نمایش ظاهری از وحدت، در تضاد آشکار با واقعیت‌هایی است که شیعیان افغانستان در سه سال و نیم اخیر با آن مواجه بوده‌اند. از فشارها و محدودیت‌های مذهبی گرفته تا اجبار برخی از شیعیان اثنی‌عشری و نیز اسماعیلی برای تغییر مذهب، طالبان نشان داده است که سیاست‌های آن نه بر مبنای مشارکت واقعی اقلیت‌ها، بلکه بر اساس کنترل و سرکوب آن‌ها شکل گرفته است.
در ماه‌های اخیر، گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد برخی از شیعیان اثنی‌عشری و اسماعیلی در ولایت بدخشان به ویژه در منطقه‌ی دروازها، تحت فشار طالبان مجبور به تغییر مذهب شده‌اند. این اقدام که از سوی نهادهای حقوق بشری محکوم شده است، نشان‌دهنده تلاش طالبان برای یکسان‌سازی مذهبی در مناطقی است که از دیرباز به تکثر مذهبی و فرهنگی شهرت داشته‌اند.
حملات تروریستی علیه شیعیان؛ از دیروز تا امروز
شیعیان افغانستان، به‌ویژه جامعه هزاره، همواره قربانی حملات گروه‌های تندرو بوده‌اند. پیش از تسلط طالبان، مساجد، مراکز آموزشی و اجتماعات شیعیان بارها هدف حملات خونین قرار گرفته بود که مسئولیت بسیاری از آن‌ها مستقیماً به گروه‌های وابسته به طالبان نسبت داده می‌شد. انفجارهای مکرر در مراکز آموزشی دخترانه در غرب کابل، حملات به مساجد شیعیان در هرات، مزار شریف و قندوز، و قتل‌عام در دبیرستان سیدالشهدا تنها نمونه‌هایی از این خشونت‌ها هستند.
با روی کار آمدن طالبان، این حملات کاهش نیافت و در برخی موارد، عدم حمایت نیروهای امنیتی طالبان از اماکن شیعی و نادیده‌گرفتن تهدیدات امنیتی، این جامعه را در معرض خطر بیشتری قرار داده است.
همایش‌های نمایشی یا مشارکت واقعی؟
طالبان با برگزاری چنین همایش‌هایی سعی دارد تصویری از همبستگی ملی ارائه کند، اما واقعیت‌های میدانی نشان می‌دهد که اقلیت‌های مذهبی، از جمله شیعیان، نه به‌عنوان شهروندان برابر، بلکه به‌عنوان گروهی تحت کنترل و نظارت مستمر در نظر گرفته می‌شوند. بسیاری از نخبگان شیعه یا مجبور به همکاری با طالبان شده‌اند، یا در صورت مخالفت، به حاشیه رانده شده و حتی تهدید می‌شوند.
آینده‌ای نامطمئن برای شیعیان افغانستان
در حالی که طالبان تلاش دارد مشروعیت بین‌المللی کسب کند و از شیعیان به‌عنوان ابزاری تبلیغاتی برای نشان‌دادن «وحدت ملی» استفاده کند، سیاست‌های آن در برابر این جامعه همچنان بر پایه سرکوب، محدودیت و اعمال فشار استوار است. روندهای کنونی نشان می‌دهد که آینده شیعیان افغانستان، به‌ویژه در مناطق تحت کنترل شدید طالبان، همچنان با چالش‌ها و تهدیدات جدی روبه‌رو خواهد بود. https://panjshirnews.com/vdce.e8xbjh8fo9bij.html
panjshirnews.com/vdce.e8xbjh8fo9bij.html
تگ ها
مطالب مرتبط
آخرین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.