در حالی‌که میلیون‌ها کودک افغان، به‌ویژه دختران، از آموزش محروم‌اند و درهای مکاتب بر آنان بسته مانده، فرزندان حامد کرزی، رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، با بهترین امکانات در کابل از مکتب فارغ‌التحصیل می‌شوند. این تضاد آشکار میان فرزندان نخبه‌سالاران و کودکان محروم، بار دیگر توجه‌ها را به سیاست‌های گذشته و معامله‌گری‌های پشت‌پرده‌ای جلب کرده که آینده آموزش در افغانستان را به گروگان گرفته است.
تاریخ انتشار :جمعه ۹ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۰۱:۳۹
کد مطلب : ۳۷۶۵
در حالی که میلیون‌ها کودک افغان، به‌ویژه دختران، طی چهار سال گذشته از حق آموزش محروم مانده‌اند، میرویس کرزی، فرزند رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، حامد کرزی، از مکتب افغان-ترک در کابل فارغ‌التحصیل شد. این خبر با واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی و محافل مدنی همراه شده و نمادی از شکاف عمیق طبقاتی و تبعیض ساختاری در افغانستان پساطالبان تلقی شده است.
آقای کرزی در پیامی که در صفحه رسمی خود منتشر کرد، نوشت:
«خرسندم که جمعی از جوانان کشور بشمول پسرم میرویس دوره مکتب را موفقانه به پایان رساندند و امروز فراغت شانرا تجلیل نمودند. برای تمام جوانان عزیز کامیابی و موفقیت بیشتر آرزو دارم. دخترم ملالی هم دورهٔ ابتدایی را به پایان رسانده و برای تعلیم در مراحل بالاتر آماده و مصمم است؛ امیدوارم او نیز همراه با تمام خواهران هموطن خود، دوره مکتب را تا صنف دوازدهم در داخل کشور تکمیل نمایند...»
این سخنان در حالی مطرح می‌شود که براساس گزارش‌های معتبر سازمان‌های بین‌المللی، بیش از ۲.۵ میلیون دختر در افغانستان از آموزش متوسطه و عالی محروم هستند. در بسیاری از مناطق، دختران حتی از رفتن به مکتب ابتدایی نیز بازمانده‌اند. در عین حال، ده‌ها هزار کودک دیگر نیز به دلیل جنگ، فقر و مهاجرت اجباری، از چرخه آموزش خارج شده‌اند.
تحلیل‌گران می‌گویند که خانواده کرزی در حالی از موفقیت فرزندان خود سخن می‌گوید که بسیاری از سیاست‌های دوران حاکمیت وی و روابط پشت‌پرده‌اش با گروه طالبان، زمینه‌ساز بازگشت این گروه به قدرت در سال ۱۴۰۰ خورشیدی شد. رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین آمریکا، در کتاب خاطراتش Duty: Memoirs of a Secretary at War نوشته است که حامد کرزی بارها در خفا با رهبران طالبان رابطه داشت و از عملیات‌های نظامی گسترده علیه این گروه جلوگیری می‌کرد.
بسیاری از فعالان حقوق بشر و ناظران سیاسی معتقدند که همین سیاست‌ها و مماشات‌های سیاسی با طالبان، یکی از دلایل عمده‌ی محرومیت گسترده زنان و دختران از حقوق ابتدایی‌شان، به‌ویژه حق آموزش، در افغانستان امروز است.
عدالت آموزشی یا امتیاز طبقاتی؟
با بسته ماندن دروازه‌های مکاتب به‌روی میلیون‌ها کودک، خبر فارغ‌التحصیلی فرزندان مقام‌های سابق از مکاتب خصوصی با امکانات عالی، برای بسیاری از مردم به‌ویژه خانواده‌های آسیب‌پذیر، همچون داغی تازه بر زخم‌های کهنه تلقی می‌شود. این وضعیت برای شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی نمونه بارزی از "نابرابری آشکار و نتیجه‌ی معامله‌گری سیاسی" عنوان شده است.
یک کاربر در توییتر نوشته است: «کرزی طالبان را برادر خطاب کرد، زمینه‌ی بازگشت‌شان به قدرت را فراهم نمود، اما امروز فرزندان خودش در کابل با بهترین امکانات تحصیل می‌کنند. این عدالت نیست؛ این معامله بر سر آینده‌ی فرزندان ماست.»
در شرایطی که حکومت کنونی طالبان هنوز هیچ برنامه عملی برای بازگشایی مکاتب دخترانه ارائه نکرده و محدودیت‌ها روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شوند، فاصله میان نخبگان سیاسی و مردم عادی، به‌ویژه در عرصه‌ی آموزش، به شکاف عمیق اجتماعی و سیاسی در کشور دامن زده است. https://panjshirnews.com/vdcc.eq1a2bqmpla82.html
panjshirnews.com/vdcc.eq1a2bqmpla82.html
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب
سایت با ذکر منبع بلامانع است.