خبرگزاری صدای افغانستان:
گروه طالبان در شروع کارش طی یک معامله‌ی پشت‌پرده، "ایمن‌الظواهری" رهبر القاعده را تقدیم آمریکا کرد. آنها مشخصات دقیق محل بود و باش وی را که در یکی از مهمان‌خانه‌های اداره‌ی امنیت در کابل پنهان شده بود به هم‌پیمانان امریکایی خویش دادند. یک پهباد در کوتاهترین زمان زندگی‌نامه‌ی وی را درهم پیچید. اینبار طالبان حرفی از مهمان‌نوازی نزدند.
درپی این رفتار خارج از عرف چنین به نظر می‌رسید که روابط امارت و بقایای القاعده تیره شود. در کمال تعجب نه‌تنها چنین نشد بلکه روابط دوطرف عمیق‌‌تر و گسترده‌تر شد. تا جایی که به‌تازگی شورای امنیت سازمان ملل طی گزارشی تازه فاش کرده است که طالبان روابطش با القاعده را حفظ کرده و این سازمان ۸ کمپ آموزشی جدید در افغانستان ایجاد کرده است.
از دیرباز داشتن کمپ‌ها و اردوگاه‌های آموزشی برای گروه‌های تروریستی منطقه‌ای و جهانی در جغرافیای تحت کنترل طالب، معمول بوده است. در حال حاضر در هر گوشه‌ی افغانستانِ زیر حاکمیت طالب یک گروه تروریستی مستقر است. بلوچ‌های جدایی‌طلب ایرانی در جنوب غرب افغانستان و به‌طور خاص در ولسوالی "کنگ" مراکز وسیع تربیت و آموزش نیرو در اختیار دارند.
در شمال و به ویژه شمال شرق و در کوهستان‌های دور از دسترس استان کوهستانی بدخشان، هر دره، اردوگاه و محل آموزش یکی از گروه‌های ناشناخته و شناخته شده است. اویغورها و اعضای جنبش ترکستان با خانواده‌هایشان سال‌هاست که در نزدیکی دالان وخان مستقر شده‌اند. آنها در همان دوره‌ی جمهوریت به این مناطق منتقل شدند. یکی از دلایلی که طالبان با تمام مشکلات مالی، اصرار دارد جاده‌ای از این دره به چین باز کند، حضور و نیاز این گروه‌های تروریستی برای نقش‌آفرینی در ایالت سین‌کیانگ چین است. البته چینی‌ها که متوجه‌ی حساسیت این ماجرا هستند سال‌هاست که ده کیلومتر پایانی این جاده را اعمار نمی‌کنند. لذا مسیر همچنان بن بست باقی مانده است.
القاعده با نام‌های مختلف، صدها کمپ و اردوگاه در افغانستان دارد. در گزارش اما از چهار مورد آن یاد شده و آمده؛ همزمان چهار کمپ القاعده در ولایت‌های غزنی، لغمان، پروان و ارزگان ایجاد شده و این سازمان یک انبار تسلیحاتی در پنجشیر نیز راه اندازی کرده و درصدد توسعه این دپوی سلاح و مهمات به یک مرکز بزرگ تربیت نیروی انتحاری است.
در سمت دیگر اردوگاه‌هایی در ساحل‌جنوبی آمودریا در اختیار انصارالله تاجیکستان و حرکت اسلامی ازبکستان قرار دارد. مجموع اینها زیر نظر القاعده شاخه‌ی "قاری عمر" هستند. یک تروریست حرفه‌ای که از قزاقستان تا قرقیزستان سرگرم ایجاد گروه‌های کوچک و بزرگ افراطی است.
باری این وضعیت نشان می‌دهد که روابط طالبان با القاعده همچنان نزدیک است. واژه‌ی نزدیک قادر به شرح کیفیت این ارتباط نیست. طالبان در یک قرارداد پیمانکاری مفصل که یکسوی آن به آرمان‌های افراطی ایشان باز می‌گردد و سوی دیگر آن به کسب درآمدهای هنگفت از این پیمانکاری، خدماتی را به سازمان‌های استخباراتی فرامنطقه‌ای می‌فروشد.
عین این خدمات به T.T.P ارائه می‌شود. این‌که اسپانسر کیست، فهمیدن آن چندان دشوار نیست. هر هفته یک جت کوچک مخصوص حمل پول، بسته‌های دلار را در ازای آنچه انجام شده است به فرودگاه کابل می‌رساند. ناگفته نماند که ستون فقرات این تشکیلات گسترده‌ی تروریستی سازمان جوان و تجدید قوا کرده‌ی القاعده با رهبران و فرماندهانی جوان، تحصیل‌کرده و آموزش دیده است.
آنها در یک گستره‌ی وسیع مهره‌چینی شده‌اند. از مناطق قبایلی در شرق و شمال و نیز کوهستان‌های جنوب غرب پاکستان در مرز با ایران گرفته تا اقصی نقاط افغانستان این شبکه مویرگی سازماندهی شده است. کارخانه‌جات تربیت تروریست از فاریاب در غرب افغانستان تا کنرها و نورستان در شرق و تخار و بدخشان در شمال گسترده شده‌اند. هرکدام از اینها نیز محصولات منحصر به فرد خود را دارند!
شک نیست که روابط طالبان و القاعده همچنان نزدیک و درهم تنیده است. این گروه خود را در افغانستان تحت کنترول طالبان توسعه‌داده و کلیه‌ی توانایی‌های منحصر به فرد خود را با کمک طالبان حفظ کرده و به روش‌های تازه و تجهیزات مدرن که ارتش آمریکا و ناتو برای آنها در افغانستان باقی گذاشتند، مسلح شده‌اند.
امروزه مقام‌های ارشد القاعده آشکارا در افغانستان حضور دارند، اگرچه طالبان سخت در تلاش است تا روابط خود با القاعده را پنهان کرده و به‌ویژه نزد همسایگان آن‌را انکار نماید.
طالبان روش کار و ایدئولوژی مشترکی با القاعده دارد، اما هدف‌گزاری جهانی این گروه را ندارد. موضوعی که با ورود و نقش‌آفرینی گروه‌های تروریستی فعال در خاک کشورهای همسایه افغانستان در حال حل شدن است! امروزه طالبان نظر به تسلطی که آشکارا بر این گروه‌ها اعمال می‌کند، کارت‌های زیادی برای بازی با ممالک همسایه‌ی خود در اختیار دارد.
اگر روزی دست آنها برای جلب کمک به سوی اسلام‌آباد و تهران و حتی مسکو دراز بود، اکنون این پایتخت‌ها برای کنترل تروریست‌هایی که امنیتشان را تهدید می‌کنند نیازمند طالب‌اند. تروریست‌هایی که عملا بخشی از تشکیلات امارت‌اند. القاعده آنها را تجمیع می‌کند. آموزش می‌دهد و کاری می‌کند که در زمان‌های لازم هر یک به دیگری سرویس بدهند. لذاست که به طور مثال ازبک‌های حرکت اسلامی به کمک تی.تی.پی می‌روند و یکی از پیچیده‌ترین عملیات‌ها را برای آنها انجام می‌دهند. یا بلوچ‌های جدایی‌طلب ایرانی استان نیمروز را برای طالبان فتح می‌کنند و به همین ترتیب.
اگر چه شورای امنیت سازمان ملل مدعی شده است که در گزارش خود فاش کرده، که القاعده هشت کمپ آموزشی جدید در افغانستان ایجاد کرده است اما روشن است که نفوذ القاعده در افغانستان فراتر از این حد و حدود است. آنها همه‌جا هستند. اگر واقع‌بین و منصف باشیم باید اذعان کنیم که طالبان در ازای آنچه آمریکا به ایشان داده و یا وعده‌ی آن را داده است، یک دولت را در خدمت سازمان القاعده قرار داده‌اند. تا خود را به بهترین شکل بازسازی کرده و برای ماموریتی بزرگ که سرمایه‌گزاران اصلی از آن واقفند، آماده شود
طبق آنچه در گزارش سازمان آمده، چهار کمپ القاعده در ولایت‌های غزنی، لغمان، پروان و ارزگان ایجاد شده و این سازمان یک انبار تسلیحاتی جدید نیز در پنجشیر ایجاد کرده است. طبق این گزارش، حکیم المصری، از اعضای القاعده مسئول کمپ‌های آموزشی و آموزش بمبگذاری انتحاری برای اعضای تحریک طالبان پاکستان در کنر است.
چنانکه پیشتر آمد حکایت القاعده و امارت بسیار فراتر از چند کمپ و انبار تسلیحات است. اما ویژگی گزارش مذکور آن است که ماجرا چنان علنی شده است که حتی سازمان ملل نیز قادر به ندیدن آن نیست. لذا این گزارش نوشته و در صحن شورای امنیت ارائه می‌شود. این گزارش درسی است برای ممالک همسایه‌ی طالبان از چینی‌ها که امروز سفیر آنها را پذیرفتند تا ایرانی‌ها که درصدد اثبات برادری خویش به شرکای القاعده‌اند. امارت و آنها که بودجه و دستورالعمل‌های هفتکی آن را به کابل می‌فرستند، در حال تبدیل این جغرافیا به پایتخت تروریسم‌اند. آنها برای هر یک از کشورهای منطقه نقشه‌ای در آستین دارد.
مدارس جهادی یکی از محورهای توسعه‌ی منابع انسانی است که در رویکرد تازه‌ی القاعده مورد توجه قرار گرفته و طالبان در حال اجرای آن است. در این گزارش تیز شورای امنیت تایید می‌کند که پنج مدرسه القاعده در ولایت‌های لغمان، کنر، ننگرهار، نورستان و پروان فعالیت دارند و همچنین تاسیساتی را در ولایت‌های هلمند، هرات، فراه و کابل در اختیار دارد. اما باز تاکید می‌کنم سخن از پنج مدرسه و چند تاسیسات در این ارتباط ریشه‌ای و گسترده، نوعی پنهان کردن حقیقت هولناکی است که در صورت افشا، جهان را شوکه خواهد کرد.
شورای امنیت سازمان ملل در گزارش دیگری اذعان می‌کند که چندین حمله تی.تی.پی از داخل افغانستان حمایت شده است. در این گزارش تایید شده است که فرماندهان تی‌تی‌پی و خانواده‌های آنها، بسته‌های کمکی منظم از سوی طالبان دریافت می‌کنند.
شورای امنیت در این گزارش که نهم دلو/بهمن منتشر شده، از افزایش تعداد اعضای طالبان که به تی‌تی‌پی پیوسته‌اند، خبر داده است.
عجیب نیست که اعضای گروه طالبان افغان حمایت از تحریک طالبان پاکستانی را «وجیبه دینی» خود می‌دانند. در این گزارش از افزایش تعداد شهروندان افغان در صفوف تحریک طالبان پاکستانی سخن به میان آمده که البته نکته‌ی تازه‌ای نیست. چنانکه پیشتر آمد نیروها سیالند و بین مناطق درگیری درحال جابجایی منظم هستند
در گزارش شورای امنیت تایید شده که القاعده علاوه بر ارائه تجهیزات و تسلیحات به تحریک طالبان پاکستانی، به آموزش نیروهای این گروه برای اجرای عملیات‌های برون‌مرزی کمک کرده است. در این گزارش آمده که بازداشت کوتاه‌مدت ۷۰ تا ۲۰۰ تن از اعضای تحریک طالبان پاکستانی به دست طالبان افغان و جابه‌جایی آنها در شمال افغاستان، به خاطر منحرف کردن فشارهای اسلام‌آباد مبنی‌بر مهار تی‌تی‌تی در افغانستان صورت گرفته است.
به گمان این قلم، یک اسپانسر در حال پیاده کردن مروژه تجمیع گروه‌های تروریستی ذیل امارت اسلامی در افغانستان است. آنها در هر کجای جهان باشند، از این جغرافیا هدایت می‌شوند. پول و آموزش و سلاح و نیرو و نقشه اینجاست. در گزارش شورای امنیت گفته شده گروه‌هایی نظیر «جنبش اسلامی اوزبیکستان»، «اتحادیه جهاد اسلامی» و «خطیبه امام بخاری» همچنان در افغانستان فعال‌اند. گروه «جماعت انصارالله» هم از سوی طالبان و القاعده بودجه دریافت می‌کند. جنگجویان جماعت انصارالله، از نیروهای اصلی "لشکر منصوری"، کندک ویژه بمبگذاران انتحاری طالبان‌اند. این‌که بارها یادآور شدیم که این نیروها سیال‌اند، بنا بر این شواهد است.
در گزارش مذکور تایید شده است که جنبش اسلامی ترکستان شرقی پس از جابه‌جایی از بدخشان، در ولایت بغلان مستقر شده و شبکه عملیاتی آن به چند ولایت دیگر نیز گسترش یافته است. بنابر این گزارش، تمرکز جنبش اسلامی ترکستان شرقی بر آموزش نیروهای ذخیره و استخدام زنان است. همکاری این گروه با سایر گروه‌های تروریستی، از جمله تی‌تی‌پی، در خصوص استخدام نیرو، آموزش و برنامه‌ریزی عملیات به سطوح بلاتر و گسترده‌تری رسیده است. همزمان القاعده به جنبش اسلامی ترکستان شرقی آموزش ایدئولوژیک ارائه می‌کند.
پایان سخن آنکه کسانی در جغرافیای طالبان سرگرم ایجاد یک ارتش بزرگ از تروریست‌ها هستند. نام آن القاعده یا هر چیز دیگری می‌تواند باشد. امارت، نام و پوسته‌ای است که کارفرمای این پروژه برای در معرض نبودن آن تدارک دیده است. آمریکا و ناتو حدود هشتاد میلیارد دلار سلاح را در این جغرافیا باقی گذاشته‌اند. اکنون نیرو و آموزش لازم را برای این ارتش فراهم می‌کنند. در این مدت روی صحنه نمایش امارت در حال اجراست تا تماشاچیان به آنچه در پشت صحنه می‌گذرد، ظن بد نبرند. https://panjshirnews.com/vdcg.q9wrak93npr4a.html
panjshirnews.com/vdcg.q9wrak93npr4a.html
